دیگه چه خبر؟ che khabar
خبر ، تحلیل و مقالهدیگه چه خبر؟ che khabar
خبر ، تحلیل و مقالهامیر حیدری در گفت‌وگو با مشرق: تولید انبوه "تیربار اخگر" به‌زودی آغاز می‌شود
امیر کیومرث حیدری جانشین فرمانده نیروی زمینی ارتش در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دفاع و امنیت مشرق با
اشاره به موفقیت های سالهای اخیر این نیرو در طراحی و ساخت انواع سلاح های
سبک و سنگین گفت: خودکفایی و خوداتکایی نیروهای مسلح، مورد تأکید امام(ره)
و مقام معظم رهبری بوده و مواردی چون تانک ذوالفقار به‌عنوان نمونه‌هایی
بارز و مهم در این زمینه محسوب می‌شوند.
وی با تأکید بر اینکه
بسیاری از ابتکارات و نوآوری‌های نیروی زمینی ارتش در مرحله تولید انبوه
قرار دارد، به سلاح مهم اخگر اشاره کرد و افزود: این سلاح به دست جهاد
خودکفایی نزاجا طراحی و نمونه رزمی آن برای تولید انبوه آماده شده است.
حیدری
با اعلام اینکه تولید انبوه این سلاح مهم را در دستور کار داریم و این
روند با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته احتمالاً از مهرماه شروع خواهد شد،
خاطرنشان کرد: تولید انبوه این سلاح با مشارکت نیروی زمینی و وزارت دفاع
انجام خواهد شد.
این فرمانده ارشد ارتش جمهوری اسلامی ایران در خصوص
بخش هایی که قرار است به این سلاح مجهز شوند نیز گفت: برنامه ما این است
که یگان‌های کماندو و تکاوری نزاجا را به این سلاح مجهز کنیم.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق،
با سخنان فوق مشخص می شود که تیربار 6 لوله چرخان «اخگر» که دارای
قابلیتهای رزمی بینظیری است توسط متخصصان کشورمان برای تولید انبوه آماده
شده و در وهله اول برای تجهیز واحدهای زمینی با آن اقدام خواهد شد. از
اینرو در مطلب پیش رو به تاریخچه این نوع سلاحها، قابلیتها و مزایای آن
نسبت به تیربارهای تک لوله میپردازیم.
پیشینه تیربارهای چند لوله
چرخان به اختراع دکتر «گتلینگ» در سال 1860 بازمیگردد که اولین نمونه از
تیربار چندلوله خود را ساخت در حالی که چرخش لولهها در آن با نیروی دست
انجام میشد.
این سلاح در همان اول کار به نواخت تیر 200 گلوله بر دقیقه رسید که بسیار بیشتر از تفنگهای موجود در سازمان ارتشهای آن دوران بود. به مرور با تکمیل این اختراع هرچند نواخت تیرهای بالاتر تا 800 الی 900 گلوله بر دقیقه نیز به دست آمد اما تیربار گتلینگ نیز سنگین و پیچیدهتر شد.
بعدها با ساخت تیربارهایی که با فشار گاز باروت به قابلیت شلیک خودکار رسیده بودند دوران افول تیربارهای چند لوله گتلینگ فرا رسید. این سلاحهای جدید، نواخت تیری در حدود گتلینگها یا بیشتر از آن داشتند در حالی که بسیار سبکتر و در عین حال دارای پیچیدگی کمتر بودند. در نتیجه، اختراع تیربار چند لوله چرخان هرچند در برخی نقاط دنیا در حال تکمیل بود اما نمونههای تولید شده و عملیاتی آن به موزهها فرستاده شد.
پس از جنگ جهانی دوم ارتش آمریکا اعلام کرد به توپی با کالیبر متوسط اما با نواخت تیر بسیار بالا برای نبردهای هوایی نیاز دارد. شرکت «جنرال الکتریک» پس از برنده شدن در این قرارداد در هنگام مروری بر کارهای گذشته به یاد مسلسلهای گتلینگ افتاد. با قرض گرفتن یک نمونه ساخت 1903 از موزه و تأمین توان مورد نیاز آن از یک منبع توان خارجی(احتمالاً الکتریکی) و اصلاحاتی جزئی این سلاح به نواخت تیر 5هزار گلوله بر دقیقه رسید.
پس از یک دوره مفصل طراحی و آزمایش، توپ 6 لوله «ام-61 ولکان» با کالیبر 20 میلیمتر مورد پذیرش نیروی هوایی ارتش آمریکا قرار گرفته و از قضا از تیربارهای خود آقای گتلینگ هم معروفتر و پراستفادهتر شد.
توپ 20 میلیمتری 6 لوله ام-61 ولکان که در جنگندههای اف-4 و اف-14 نیروی هوایی ارتش کشورمان وجود دارد و خلبانان ایرانی پیروزیهای هوایی متعددی را با آن در جنگ تحمیلی 8 ساله عراق علیه ایران کسب کردند امروزه پرکاربردترین نمونه از این نوع سلاحها در بین هواپیماهای جنگی غربی است.
نمونهای 6 لوله با کالیبر کوچکتر 7.62 میلیمتر نیز از روی آن توسعه یافت که به «مینیگان» مشهور شد. «ام-134 مینیگان» از یک موتور الکتریکی برای ایجاد دوران لولههای خود بهره میبرد که از مرسومترین روشها در سلاحهای امروزی طرح گتلینگ است. این سلاح به نواخت تیر 2هزار تا 4هزار تیر بر دقیقه و برد 1000 متر دست مییابد و جرم آن کمی کمتر از 48 کیلوگرم بوده و سرعت خروج گلولهها از لوله آن 853 متر بر ثانیه است.
ام-134 در بسیاری از واحدهای هوایی مانند بالگردها و هواپیماهای گشتی و تهاجم زمینی، خودروها و ادوات زمینی و نیز شناورهای دریایی آمریکا و به مرور در کشورهای دیگر به کار گرفته شد. کارایی این سلاح در برابر نیروهای زمینی به قدری بود که پس از رؤیت قدرت آتش آن دشمنان خصوصاً در عملیاتهای کمین علیه واحدهای خودرویی از ادامه درگیری صرف نظر میکردند.
حتی نقل شده است در موارد بسیاری ماکتی از آن روی واحدهای زمینی که از این سلاح برخوردار نبودند نصب میشد تا دشمن را از شروع درگیری منصرف کند!
امروزه مزیتهای تیربارها و توپهای طرح گتلینگ که به کمک استفاده از فناوریهای جدید و رفع اشکالات طرحهای اولیه ماندگار شدهاند سبب شده تا نمونههای متنوعی از آنها با کاربرد سطح به سطح، هوا به هوا و سطح به هوا در کشورهای مختلف توسعه یابد. هرچند اصول عملکردی همه آنها یکسان است اما تفاوتهایی مثلاً در نحوه تأمین توان، آنها را هم متمایز میسازد.
دو روش تأمین توان این سلاحها استفاده از منبع خارجی الکتریکی، نیوماتیکی، هیدرولیکی یا منبع داخلی مانند لگد شلیک و فشار گاز برگشتی حاصل از شلیکهای قبلی است.
به طور کلی میتوان مزیتهای سلاحهای طرح گتلینگ را در موارد زیر دانست:
این سلاحها امکان اجرای شلیک پرحجم را آن هم برای مدت طولانیتر نسبت به تیربارهای تک لوله دارند زیرا اولاً سهم تعداد گلوله شلیک شده از هر لوله در این سلاحها بسیار کمتر از یک تیربار تک لوله برای همان تعداد شلیک است و البته لولههای سلاح طرح گتلینگ در حین چرخش مقداری هم خنک می‌شوند.
در نتیجه بر خلاف تیربارهای معمولی که از شلیک با نرخ بالا در مدت طولانی به دلیل گرم شدن لوله عاجز هستند این سلاحهای چند لوله میتوانند بدون رسیدن به بیشینه حد تحمل حرارت لولهها برای مدت بیشتری با نرخ آتش بالا شلیک کنند.
دوم: سه عمل اصلی بارگذاری گلوله، اجرای آتش و تخلیه پوکه در آنها به طور همزمان در لولههای مختلف اجرا می شود یعنی در حالی که یکی از لولهها در حال شلیک است، لوله دیگری در حال بارگذاری بوده و لوله دیگری فرایند تخلیه را طی میکند. همین قابلیت در یک بازه زمانی مشخص منجر به شلیک تعداد بیشتری گلوله نسبت به سلاح تک لولهای نیز می‌شود زیرا در سلاح تک لوله، سه عمل فوق باید پشت سر هم اجرا شود.
به گزارش مشرق، مزیت دیگر این سلاحها حل مشکل مهمات معیوب و عملکرد نامناسب شامل کامل نسوختن باروت(پیشران) موجود در فشنگ، ایراد در بارگذاری آن یا تخلیه پوکه است. در سلاح تک لوله معیوب بودن مهمات یا به از کار افتادن سلاح منجر شده یا آن را از اجرای حد نهایی عملکرد خود باز میدارد.
اما سلاح چند لوله به دلیل اجرای جداگانه فرایندهای سه گانه در لولههای مختلف سلاح به راحتی فشنگ معیوب را از دور خارج میکند در حالی که سایر لولهها به شلیک خود ادامه میدهند و در صورت معیوب بودن تأمین کننده مهمات هر یک از لولهها در یک سلاح 6 لوله، تنها 16.67 درصد از نواخت تیر کاهش مییابد بر خلاف سلاح تک لوله که در این حالت به طور کامل از کار میافتد.
این سلاحها حجم آتش چندین تیربار یا توپ با کالیبر مشابه را یکجا تولید میکنند. همچنین میتوانند با بهرهگیری از قابلیت تغییر نرخ آتش خود و افزایش آن برای درگیر شدن با یک هدف سریع، احتمال اصابت در اولین سری شلیک را افزایش داده یا در مصرف مهمات برای انهدام اهدافی با سرعت کمتر یا اهداف ثابت صرفه جویی کنند.
هر چند این سلاح ها امروزه پرکاربرد هستند اما در کشورهای معدودی ساخته می شوند که به طور عمده شامل آمریکا، روسیه، چین و چند کشور اروپایی است. کشورمان ایران نیز چند سالی است که نمونه های مهندسی و آزمایشی تیربار چند لوله طرح گتلینگ خود را با نام «اخگر» رونمایی کرده است که توسط متخصصان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران(نزاجا) ساخته شده و به زودی به تولید انبوه میرسد.
این سلاح ایرانی که تا کنون روی خودروهای تاکتیکی و پرتحرک کوچک مانند «رنجر» و «سمندر» که آنها هم توسط جهاد خودکفایی نزاجا طراحی و ساخته شدهاند مشاهده شده دارای کالیبر 7.62 میلیمتر و 6 لوله بوده، بیشینه نواخت تیر این سلاح 4هزار تا 5هزار گلوله بر دقیقه و برد نهایی آن بیش از 1000 متر عنوان شده است. به نظر میرسد توان حرکت چرخشی لولههای آن از یک موتور الکتریکی تأمین می‌شود.
به گزارش مشرق، با به‌کارگیری انبوه این سلاح که نه‌تنها کارایی بالایی علیه نفرات و خودروهای سبک دشمن دارد بلکه میتواند به طور محدود در نقش پدافند هوایی نیز ظاهر شود توان دفاعی واحدهای زمینی کشورمان به طور چشمگیری افزایش مییابد.
بدیهی است با تجهیز این سلاح به سامانه هدفگیری اپتیکی و کنترل از راه دور که برای تیربارهای 12.7 میلیمتری روی تانکها و نفربرهای ایرانی دیده شده کارایی آن به مراتب افزایش مییابد زیرا هم دقت شلیک افزایش یافته و هم میتوان اهداف را در مسافت دورتر از برد مؤثر چشمی هدفگیری کرد.
همانطور که در سایر کشورهای دنیا نیز دیده می‌شود این سلاح امکان یکپارچه شدن با بالگردهای تهاجمی و ترابری و نیز قایقهای تندرو و شناورهای گشتی را به راحتی دارد که به افزایش تأثیر عملیات هجومی این واحدها در میدان نبرد ضمن افزایش توان دفاع از خود در برابر واحدهای دشمن منجر می‌شود.
همچنین باید در نظر داشت ساخت کامل، تولید و به کارگیری سلاح 6 لوله اخگر مقدمه خوبی برای توسعه نمونهای با کالیبر بزرگتر برای دفاع هوایی خصوصاً جهت استفاده در شناورهای دریایی است. واضح است برخورداری رزمندگان اسلام از سلاحهایی که دشمن نیز به عمق تأثیر آن واقف است موجب تغییر محاسبات او در عرصه نبردهای زمینی خواهد شد و این توان آتش بینظیر اخگرهای ایرانی در ترکیب با تحرک بالای خودروهای تاکتیکی متنوع تولید شده، تیر مؤثر دیگری در کمان سربازان این مرز و بوم است.
http://www.mashreghnews.ir/fa/news/231801
