شگفتی رسانههایآمریکا از میزان نفرت عمومی از متحد ریگان
گروه بینالملل: شنبه شب هزاران نفر از مخالفان مارگارت تاچر که در دهه 1980 نخستوزیر بریتانیا بود، در میدان ترافالگار لندن، میدانی که ۲۳ سال پیش صحنه اعتراض گسترده به وضع مالیاتهای جدید توسط دولت محافظهکار تاچر بود، مرگ او را جشن گرفتند. تاچر، رهبر وقت حزب محافظهکار بریتانیا، اولین و تا به امروز تنها نخستوزیر زن بریتانیا بوده است. یکی از مخالفان او میگوید:
«گفته میشود تاچر کشور را نجات داد، بهتر است گفته شود این کار را برای همقماشان خود کرد و نه برای آنهایی که در هکنی یا محلههای فقیرنشین دیگر زندگی میکنند، آنهایی که دشواری پرداخت قبوض و مالیات بر دوششان سنگینی میکند.» اهمیت میدان ترافالگار لندن از آن رو است که این میدان مرکز توریستی پایتخت انگلستان و پربازدیدترین نقطه شهر توسط خارجیهاست.
نام ترافالگار همچنین یادگار یکی از مهمترین پیروزیهای نظامی بریتانیا مقابل قوای ناپلئون بناپارت است. از سوی دیگر مرکز وست مینیستر، قدیمیترین نماد حاکمیت بریتانیا در ضلعی از این میدان قرار گرفته است. همه اینها به تظاهرات شنبهشب در میدان ترافالگار ابعاد سیاسی نوینی میبخشند و به نوعی این حرکت میتواند جرقهای بر ضد حاکمیت فعلی بریتانیا که مارگارت تاچر نماد آن بود باشد.
اما عصبانیت دشمنان«عفریته آهنین» و کسانی که از سیاستهای زجرآور اقتصادی او ضربه خوردهاند وقتی بیشتر میشود که بدانند مراسم تدفین او که روز چهارشنبه برگزار خواهد شد، حدود ۱۰ میلیون پوند هزینه روی دست مالیاتدهندگان بریتانیایی خواهد گذاشت. مخالفان خانم تاچر در کمپینی اینترنتی و برای نشان دادن بیزاری خود از وی، آنقدر از ترانه قدیمی «دینگ دانگ! ساحره مرده است» استقبال کردند که این آهنگ در راس فهرست برنامه پرفروشترین ترانههای رایو بیبیسی قرار گرفته است که هر یکشنبه پخش میشود. مخالفان خانم تاچر این ترانه ۷۰ ساله را از فیلم «جادوگر اوز» برگرفتهاند و با مرگ «بانوی آهنین» آن را به نماد تاچرستیزی خود تبدیل کردهاند.
انتقاد صریح لرد انگلیسی از مراسم تدفین تاچر
همانطور که گفته شد اعلام برگزاری مراسم تدفین سلطنتی برای تاچر، چیزی
است ورای تحمل مردمی که به اندازه کافی از عفریته آهنین زخم خوردهاند. این
موضوع حتی در میان طیف اشراف و نخبه انگلیسی انعکاس بسیار بدی داشته است
تا آنجا که نخستوزیر موقت اسبق حزب کارگر، لرد پرسکات دیروز در مقالهای
در روزنامه ساندی تایمز، هزینهها و تشریفات مراسم تدفین تاچر را محکوم
کرد.
پرسکات نوشت که هزینههای مراسم چهارشنبه آینده نباید از جیب مالیاتدهندگان تامین شود چرا که این مراسم چیزی جز خودشیرینی حزب حاکم محافظهکار برای ارباب سابقشان و فرزند او «توری» که هنوز نفوذ زیادی در حزب دارد، نخواهد بود. گفتنی است علاوه بر هزینه 10 میلیون پوندی مراسم ختم تاچر، ملکه الیزابت و شوهرش هم برخلاف قواعد مرسوم در آن شرکت میکنند که به زعم لرد پرسکات، این «پروپاگاندای سیاسی» دولت فعلی بریتانیاست. پرسکات در ادامه نوشت:
«من از هر چیزی که او نمادش است بیزاری میجویم. او شاید یک زن بوده باشد ولی سیاستهایش هیچ چیز به جز بیماری، فلاکت و جان به لب رسیدن جامعه را در پی نداشت. او حتی در مرگش در حال قهقهه زدن به ما از درون قبر خود است چرا که گفته بود یک مراسم ختم حکومتی نمیخواهد ولی حالا معلوم شده که برنامه مراسم تدفینی در حد ملکه مادر برای خود ترتیب داده بود.»
پرسکات سپس به سیاستمداران حاکم بریتانیا طعنه میزند:
«بچههای او، پسر دور از دسترسش «توری» و دیگرانی چون کامرون و آزبورن، 10 میلیون پوند برای پر سر و صداترین پروپاگاندای سیاسی این کشور خرج تراشیدهاند». همچنین او تاچر را عامل شکاف طبقاتی فعلی جامعه بریتانیا معرفی می کند:
«تاچر این مملکت را دوپاره کرد، شمال و جنوب، داراها و ندارها، یکی از ما یا دشمن داخلی. این مملکت به اندازه کافی برای سپاسگزاری از آن زن بها پرداخته است. پس چرا حالا که مرده باید به پرداختن بهای اضافی ادامه دهیم؟» طبق برآورد پرسکات، در نتیجه قوانین مالیاتی وضع شده توسط دولت تاچر، حدود 13 هزار میلیونر در بریتانیا هر یک دستکم 100 هزار پوند بخشودگی مالیاتی دریافت کردهاند. «خاکسپاری او را خصوصی برگزار کنید، این بیشتر با او تناسب دارد».
شگفتی آمریکاییها از میزان نفرت از تاچر
رسانههای آمریکایی از شادمانی بریتانیاییها بهخاطر مرگ مارگارت
تاچر، نخستوزیر اسبق این کشور شوکه شدهاند. شبکه خبری ABC آمریکا پس از
گذشت نزدیک به یک هفته از سکته مغزی منجر به مرگ تاچر در سن 87 ساگی،
گزارشی منتشر کرد که حاکی از غافلگیری افکار عمومی آمریکا از میزان نفرت
بسیاری از مردم طبقات متوسط و فقیر انگلیس، اسکاتلند، ولز و ایرلند و
میلیونها تن دیگر در گوشه و کنار جهان نسبت به تنها نخستوزیر زن بریتانیا
بود.
به اعتراف این شبکه آمریکایی از آنجا که شخصیت رونالد ریگان هنوز میان مردم ایالات متحده طرفداران زیادی دارد، برای یانکیها دشوار است بپذیرند، نزدیکترین متحد سیاسی رئیسجمهور اسبق آمریکا، در کشور خودش چنین منفور است. ABC در گزارش خود آورده: «دشوار است تصور اینکه مرگ یک سیاستمدار آمریکایی باعث تظاهراتی مشابه شود.» البته این شبکه اشارهای به این موضوع نکرده که اغلب آمریکاییها ریگان را بیشتر یک هنرپیشه فیلمهای وسترن هالیوود میشناختند تا یک سیاستمدار برجسته. علاوه بر این بعید است مرگ چهرههایی مثل بوشهای پدر و پسر یا هنری کیسینجر به عنوان منفورترین سیاستمداران تاریخ معاصر آمریکا، موج نفرتی کمتر از مرگ تاچر برانگیزد.