دیگه چه خبر؟ che khabar
خبر ، تحلیل و مقالهدیگه چه خبر؟ che khabar
خبر ، تحلیل و مقالهنگاهی به کاندیداهای مطرح انتخابات ریاست جمهوری
رقابت مثلث‌ها !
حدود 3 ماه و نیم تا انتخابات ریاست جمهوری یازدهم باقی مانده و کم کم تنور انتخابات در حال گرم شدن است.رقابت‌ها به صورت غیر رسمی آغاز شده و ستادهای انتخاباتی نیز عملا در حال شکل گرفتن است. سفرهای استانی کاندیداهای احتمالی نیز مدتی است شروع شده است. اما در این میان هنوز گروه‌های سیاسی به نتیجه گیری نهایی نرسیده اند و رایزنی‌ها ادامه دارد. اصلاح‌طلبان هنوز در انتظار شرایط سیاسی برای تصمیم گیری هستند و در مقابل، اصولگرایان با تولد روزانه کاندیدا روبرو شده‌اند. به گونه‌ای که هر روز از این جناح، کاندیدایی جدید اعلام حضور می‌کند.
در این میان اما در یک تحلیل کلی می‌توان شاهد مثلث‌هایی از طیف‌های مختلف کاندیدا بود که یا توانسته‌اند زیر یک چتر جمع شوند و یا هیچ رابطه‌ای ندارند و تنها زیر چتر یک تفکر قرار گرفته‌اند.
مثلث بزرگان شامل هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی و علی اکبر ناطق نوری نیز گاه در محافل سیاسی مطرح می‌شود. چهره‌هایی که بسیار دور از ذهن است که تمایلی برای کاندیداتوری در این شرایط داشته باشند و بازیگردانی را به بازیگری ترجیح می‌دهند.
جبهه پایداری با مثلث سعید جلیلی، پرویز فتاح، کامران باقری لنکرانی،1+2 با علی اکبر ولایتی، محمد باقر قالیباف و غلامعلی حدادعادل، اصلاح طلبان با محمد عارف، مصطفی کواکبیان و حسین کمالی، میانه روها نظیر حسن روحانی، محمد شریعتمداری و محمد سعیدی کیا، منتقدان اصولگرای دولت نظیر محسن رضایی، علی فلاحیان و مصطفی پورمحمدی، جبهه پیروان خط امام و رهبری با منوچهر متکی، محمد رضا باهنر و یحیی آل اسحاق، دولتی‌ها هم با اسفندیار رحیم مشایی، غلامحسین الهام و علی نیکزاد در میدان هستند. البته در معادلات سیاسی، رفتار دولتی‌ها می‌تواند بسیاری از معادلات سیاسی به خصوص در جریان اصولگرایی را تحت الشعاع قرار دهد.
مثلث بزرگان
اگرچه نمی‌توان روی آمدن به میدان چهره‌هایی نظیر هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی و علی اکبر ناطق نوری خیلی حساب کرد، اما برخی محافل سیاسی خبرهایی از کاندیداتوری این چهره‌های سیاسی مخابره می‌کنند. الیته وضعیت سید محمد خاتمی با بقیه کمی متفاوت است و کلیه اصلاح طلبان روی این موضوع اتفاق نظر دارند که اگر رییس جمهور اصلاحات به میدان پای بگذارد، با اتحاد روی او به اجماع می‌رسند. اما تا امروز نشانه ای از علاقه به کاندیداتوری خاتمی در عرصه سیاسی از سوی خودش شنیده نشده است.
اصلاح‌طلبان
محمد عارف، مصطفی کواکبیان و حسین کمالی را می‌توان سه چهره‌ای دانست که بیش از بقیه چهره‌های مطرح اصلاح‌طلب، در محافل سیاسی از آنها جهت انتخابات ریاست جمهوری یاد می‌شود. عارف تقریبا ستادهایش را به راه انداخته و دیدار با اقشار مختلف جامعه را در دستور کار دارد. مصطفی کواکبیان هم که به واسطه تکلیف حزبی در میدان آمده است. چراکه در کنگره سراسری حزب مردمسالاری، تصمیم‌گیری شد که دبیر کل این حزب به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری فعالیت‌هایش را آغاز کند. حسین کمالی هم پشتوانه حزبی در حزب اسلامی‌کار و خانه کارگر، سفرهای استانی‌اش را آغاز کرده است. البته نام چهره‌هایی نظیر محسن مهرعلیزاده، محمد علی نجفی و اسحاق جهانگیری نیز به عنوان کاندیدا مطرح است اما هنوز حرکت ستادی برای انتخابات از سوی آنها مشاهده نشده است. گفتنی است دکتر محمدرضا عارف، یکی از مهمترین چهره‌هایی است که مدت‌هاست به عنوان کاندیدای اصلاح‌طلبان، نامش در محافل سیاسی شنیده می‌شود و خبرهای مختلفی درباره او منتشر می‌شود. اگرچه در تازه‌ترین خبر، تکذیب کاندیداتوری معاون اول دولت اصلاحات در رسانه‌ها منتشر شد، اما علی اکبر اولیا، استاندار یزد در دولت خاتمی و نماینده سابق مجلس تکذیبیه عارف را تکذیب کرده است.
به هر حال دکتر عارف که منشی معتدل در عرصه سیاسی دارد، به عنوان یکی از گزینه‌های جریان اصلاح‌طلب شناخته می‌شود. معان اول خاتمی‌بودن، یکی از مهمترین ویژگی‌های این چهره است.
محمدرضا عارف متولد 27 آذر 1330 در یزد است. وی در دوران حیات سیاسی خود مسوولیت‌های مهمی را در جمهوری اسلامی‌ایران عهده‌دار بوده‌است، بین سال‌های 1373 تا 1376 رئیس دانشگاه تهران بود و از سال 1376 تا 1379 پست وزارت پست و تلگراف و تلفن (وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات فعلی) را عهده‌دار بود و همچنین بین سال‌های 1379 تا 1380 پس از ادغام سازمان برنامه و بودجه و سازمان امور اداری و استخدامی، اولین رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور بود. دکتر عارف بین سال‌های 1380 تا 1384 معاون اول رئیس جمهور ایران سید محمد خاتمی‌بود و در حال حاضر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام (از 25اسفند1381)، استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف و رییس هیئت مدیره بنیاد باران است.
وی دارای مدرک کارشناسی از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد و دکترا از دانشگاه استنفورد آمریکا، همگی در رشته مهندسی برق است و عضو پیوسته فرهنگستان علوم نیز در رزومه‌اش قرار دارد.
دکتر مصطفی کواکبیان، دبیرکل حزب مردم سالاری هم از جمله چهره‌های سیاسی جریان اصلاح‌طلب به حساب می‌آید که محاقل خبری از کاندیداتوری او در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم سخن به میان می‌آورند و پس از کنگره سراسری حزب مردم سالاری و تصویب تکلیف حزبی برای او، عملا فعالیت‌های سیاسی اش برای انتخابات با سازماندهی تازه ای به پیش می‌رود. شایان ذکر است، مصطفی کواکبیان در سال 1341 در محله جهادیه سمنان به دنیا آمد. او تحصیلات خود را تا پایان دوره متوسطه در سمنان گذراند. پس از آن در سال 1361 وارد دانشگاه امام صادق شد و افزون بر تحصیل دروس حوزوی تا پایان دوره سطح، مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس خود را در رشته علوم سیاسی از این دانشگاه اخذ کرد. او در سال 1376 مدرک دکترای علوم سیاسی را از دانشگاه تربیت مدرس دریافت کرد. وی هم اکنون عضو هیات علمی‌دانشگاه علامه طباطبایی، دبیرکل حزب مردم سالاری و مدیر مسئول روزنامه‌های مردم سالاری (کشوری) و پیام استان سمنان (استانی) است. در انتخابات مجلس هشتم به عنوان نماینده مردم سمنان انتخاب شد و بسیاری از نطق‌ها و تذکرات او در مجلس، زبانزد مردم و مورد توجه اصلاح‌طلبان بود و در مجلس هشتم عضویت در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی (و کمیته‌های حقوق بشر و سیاست خارجی این کمیسیون)، و ریاست فراکسیون دانشگاهیان را بر عهده داشت کما اینکه عضو ارشد فراکسیون خط امام مجلس هشتم بود.
مناظره تلویزیونی مصطفی کواکبیان در 22 دی 1388 در شبکه 3 با حسین شریعتمداری، مدیر مسئول روزنامه کیهان بازتاب گسترده‌ای در جامعه پیدا کرد.
حسین کمالی هم روز پنجم مرداد سال 1332 در شهرستان دورود زاده شد.او هشت سال وزیر کار و امور اجتماعی در کابینه اول و دوم رفسنجانی و چهار سال در کابینه اول محمد خاتمی بوده‌است.او نماینده مردم تهران در سه دوره اول مجلس شورای اسلامی و در آن زمان دبیرکل خانه کارگر نیز بود.وی اکنون دبیر کل حزب اسلامی کار و مشاور آیت الله هاشمی در مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
1+2
ائتلاف 1+2 مدتی است که متولد شده است. علی اکبر ولایتی، محمد باقر قالیباف و حدادعادل سه ضلع این مثلث را تشکیل داده اند. مثلثی که تحلیل می‌شود در تقسیم بندی صورت گرفته بین آنها، ولایتی رییس جمهور شود و قالیباف نیز معاون اول با اختیارات اجرایی فراوان. حسین مظفر نیز رییس ستاد انتخابات این مثلث معرفی شده است. پیش بینی می‌شود که اصولگرایان سنتی و با ریشه از این ائتلاف بیش از دیگر جریان‌ها حمایت کنند. ولایتی چهره تاثیر گذار این ائتلاف است. او را باید پزشک سیاستمدار کم حرف و اهل سکوت دانست که در طول سه سال گذشته نیز کمتر موضع‌گیری سیاسی از وی شنیده شده است و این روزها به جای اظهار نظرهای سیاسی در رسانه ملی حاضر شده و درباره تاریخ سخن می‌گوید.علی‌اکبر ولایتی در چهارم تیر ماه 1324 در رستم‌آباد، یکی از روستاهای شمیران به دنیا آمد. پدرش کارمند و مادرش خانه‌دار بود.
ولایتی پس از پیروزی انقلاب به عنوان معاون وزارت بهداری، نماینده مردم تهران در اولین دوره مجلس شورای اسلامی و بعد از آن به مدت 16 سال، در دوره‌های ریاست جمهوری مقام معظم رهبری و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، به عنوان وزیر امور خارجه فعالیت کرده‌است. پس از آن مشاور بین‌الملل رهبر انقلاب شد و هم‌اکنون نیز در این سمت انجام وظیفه می‌کند. علی‌اکبر ولایتی هم‌اکنون مشغول تدریس در دانشگاه است. وی علاوه بر تدریس، در مجمع تشخیص مصلحت نظام و بنیاد دائره‌المعارف اسلامی نیز در حال فعالیت است. او همچنین ریاست بیمارستان دکتر مسیح دانشوری و جمعیت حمایت از پیوند اعضاء را بر عهده دارد. وی همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است. گفتنی است در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 علی‌اکبر ولایتی حتی اقدام به تشکیل ستاد انتخاباتی نیز کرد اما با کاندیدا شدن اکبر هاشمی رفسنجانی به نفع وی از میدان رقابت کنار رفت. محمد باقر قالیباف هم یک ضلع این مثلث است. چهره‌ای که این روزها تب کاندیداتوری‌اش در محافل خبری خوابیده و پذیرش معاون اولی ولایتی بیشترین خبری است که از فعالیت‌های قالیباف مخابره می‌شود. اگرچه برخی این موضوع را تاکتیک سیاسی تیم قالیباف برای در امان ماندن از تخریبهای انتخاباتی قلمداد می‌کنند. به هر حال قالیباف فعلا در ائتلاف1+2 قرار دارد. محمدباقر قالیباف دارای مدرک دکتری در رشته جغرافیای سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس و فرمانده سابق نیروی انتظامی است که در تاریخ 13 شهریور 1384 از طرف شورای شهر تهران به عنوان شهردار پایتخت انتخاب شد و در اردیبهشت 1386 توسط شورای شهر جدید برای چهار سال دیگر در مقام خود ابقا شد که البته این ابقا با توجه به ابقای شورای شهر تهران به دلیل تجمیع انتخابات همچنان پابرجاست. نام حدادعادل برای ریاست جمهوری یازدهم یک ماه مانده به آغاز مجلس نهم، بر سر زبان‌ها افتاد. بر همین اساس رایزنی‌ها برای ریاست او بر مجلس نهم آغاز شد تا راهی برای ریاست جمهوری باز شود. اما او ناکام بزرگ رقابت با علی لاریجانی بود و همین شکست بر سر کرسی ریاست مجلس نهم، سبب شد تا موضوع کاندیداتوری او به پررنگی قبل نباشد.
حدادعادل اگر پیش از آغاز به کار مجلس نهم خیلی امید داشت که فعالیت انتخاباتی‌اش را برای ریاست جمهوری با جدیت پیگیری کند، با ناکامی در رسیدن به ریاست مجلس، عملا فعالیت‌هایش را کاهش داد.
غلامعلی حداد عادل در سال 1324 در یکی از محلات جنوب تهران و در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. در سال 1342 در رشته فیزیک به دانشگاه تهران راه یافت و پس از پذیرفته شدن در دوره کارشناسی ارشد فیزیک، به دانشگاه شیراز رفت و همزمان با تحصیل، به عنوان عضو هیئت علمی آن دانشگاه به تدریس پرداخت.
حداد عادل در سال 1349 تحصیل خود را در دوره کارشناسی ارشد فلسفه در دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال 1351 به تحصیل در دوره دکترای فلسفه پرداخت و با دفاع از پایان‌نامه خود تحت عنوان «نظر کانت درباره مابعدالطبیعه» به اخذ مدرک دکترای تخصصی فلسفه نائل آمد. وی از سال 1351 تا سال 1357 در دانشگاه صنعتی شریف به تدریس پرداخت و در این سال‌ها توانست در محضر استاد شهید مرتضی مطهری از درس‌های فلسفه اسلامی آن استاد استفاده کند.
وی مدیر گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، رئیس مرکز مطالعات و ارتباطات دانشگاه امام صادق (ع)، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است و همچنین عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام را در پرونده کاری خود دارد.
جبهه پایداری
مثلث پایداری اما با جدیت بیشتری از سوی این جبهه پیگیری می‌شود. جبهه ای که در آستانه انتخابات مجلس نهم متولد و اینک با اعتماد به نفسی که به دست آورده در کنار حمایت‌های مصباح یزدی، با سرعت در حال حرکت در ریل انتخابات ریاست جمهوری است. جلیلی، فتاح و لنکرانی سه چهره ای هستند که نامشان در این جبهه به عنوان کاندیدا مطرح شده تا در نهایت یک نفر به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری معرفی شود. البته تصور می‌شود که سعید جلیلی از موقعیت بهتری در این جریان بهره مند باشد.
سعید جلیلی، مرد سیاست خارجی روزهای ابتدایی دولت احمدی‌نژاد، متولد سال 1344 در شهر مشهد است. دانش آموخته دانشگاه امام صادق(ع) در مقطع دکتری علوم سیاسی و از پرسنل باسابقه وزارت امور خارجه است. به زبان‌های عربی و انگلیسی آشناست و از سال 1368 در مسئولیت‌های اجرایی بسیاری فعالیت داشته که از جمله آنها، وابسته سیاسی در سال 1368، رئیس اداره بازرسی وزارت خارجه در سال 1370، دبیر سوم در سال 1371، دبیر دوم در سال 1373 و دبیر اول در سال 1374 و رایزن سوم در سال 1376 بوده است.
همچنین وی به عنوان معاون اداره آمریکای شمالی و مرکزی در سال 1376، رایزن دوم در سال 1377، مسئول بررسی‌های جاری دفتر رهبر معظم انقلاب در سال 80، مشاور رئیس جمهور در سال 1383 و معاون اروپا و آمریکای وزارت خارجه در سال 1384 مشغول بوده است. وی در دولت محمود احمدی‌نژاد به وزارت امور خارجه بازگشت و به عنوان معاون اروپا و آمریکا به فعالیت پرداخت. در این مدت به همراه علی لاریجانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی در برخی مذاکرات با خاویر سولانا مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا حضور داشت. در مهرماه 1386، غلامحسین الهام، سخنگوی دولت محمود احمدی‌نژاد، با اعلام خبر استعفای علی لاریجانی، سعید جلیلی را به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی معرفی کرد و وی هم‌اکنون در این مسوولیت مشغول به فعالیت است. هرچند که وی همچون حسن روحانی، نماینده رهبر معظم انقلاب در این شورا نیز بشمار می‌آید. سید پرویز فتاح قره‌باغی نیز که زمانی وزیر نیروی احمدی نژاد بود، در سال 1340 در ارومیه متولد شد.وی در سال 1368 در رشته مهندسی عمران از دانشگاه صنعتی شریف فارغ‌التحصیل شد و در سال 1382 نیز مدرک کارشناسی ارشد صنایع (گرایش سیستم‌ها) را از دانشگاه صنعتی امیرکبیر دریافت کرد. وی در دوره اول ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد وزارت نیرو را برعهده داشت و پس از آنکه در ترکیب کابینه دهم قرار نگرفت، توسط سردار جعفری، فرمانده سپاه پاسداران، به عنوان جانشین قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا و مدیر عامل بنیاد تعاون سپاه منصوب شد.
کامران باقری لنکرانی نیز که سخنگوی این جبهه است، متولد سال 1344 در تهران وزیر بهداشت کابینه اول محمود احمدی‌نژاد بود. وی مدرک دیپلم خود را از دبیرستان شبانه روزی نمونه توحید شیراز اخذ نمود و مدرک دکترای حرفه‌ای پزشکی خود را در سال 1368 از دانشگاه علوم پزشکی شیراز با رتبه ممتاز دریافت کرد. سپس مدرک تخصص بیماری‌های داخلی را در سال 1371 از دانشگاه علوم پزشکی شیراز (با رتبه اول کشور) و مدرک فوق تخصص بیماری‌های گوارش و کبد را در سال 1375 از دانشگاه علوم پزشکی شیراز دریافت کرد. وی در حال حاضر رییس مرکز تحقیقات سلامت در دانشگاه علوم پزشکی شیراز است.
کامران باقری لنکرانی در دوران دانشجویی خود، دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز و سپس عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان بود. پس از آن به سمت معاونت دانشگاه علوم پزشکی شیراز رسید. همچنین مدتی بعنوان ریاست بیمارستان نمازی شیراز ایفای مسئولیت کرد. با روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد در سال 1384، کامران باقری لنکرانی به عنوان وزیر بهداشت دولت نهم انتخاب شد. اما در دولت دهم، جای خود را به مرضیه وحید دستجردی داد.
دولتی‌ها
حامیان دولت هم با مثلثی در میدان هستند. مشایی، نیکزاد و الهام چهره‌هایی هستند که نامشان در محافل سیاسی به عنوان کاندیدای دولتی‌ها مطرح است. باید منتظر ماند و دید حلقه اصلی حامیان دولت چه برنامه‌ای برای کاندیدایشان در نظر دارند. آمدن یا نیامدن مشایی بسیاری از معادلات سیاسی جریان اصولگرا را برهم می‌زند. اسفندیار رحیم مشایی چهره پرحاشیه دولت است. چهره ای که مدتی غایب بود و این روزها دوباره به عرصه خبری برگشته و حتی دیداراو با قائم مقام وزیر امور خارجه سوئد در اتاق دیدارهای رییس جمهور سبب شد تا روزنامه‌ها از این دیدار به عنوان "تمرین رییس جمهوری" یاد کنند. وی زاده آبان 1339 در روستای مشا از توابع رامسر است.
او در زمان شهرداری محمود احمدی‌نژاد رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران بود. در دولت اول احمدی‌نژاد مشایی ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران را بر عهده داشت. وی در تیرماه 1388 معاون اول رئیس‌جمهور ایران شد. اما پس از یک هفته از حکم حکومتی مقام معظم رهبری، مبنی بر برکناری مشایی از این سمت، رحیم مشایی از پست خود استعفا داد و ساعتی بعد از سوی احمدی‌نژاد به عنوان رئیس دفتر ریاست جمهوری منصوب شد. او در رشته مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی اصفهان تحصیل کرده و پدر عروس احمدی‌نژاد است. از وی به عنوان یار همیشگی محمود احمدی‌نژاد یاد می‌شود. رحیم‌مشایی از سوی اصولگرایان منتقد دولت احمدی نژاد به رهبری طیف موسوم به جریان انحرافی متهم می‌شود. علی نیکزاد نیز به یکباره با تبلیغات گسترده در رسانه‌ها دیده شد و فعالیت‌های عمرانی اش سبب شد تا به عنوان یکی از کاندیداهای دولت شناخته شود.
چه یک تاکتیک باشد و چه حقیقت داشته باشد، دولت چشم‌ها را روانه نیکزاد کرده و همین امر سبب شده تا نیکزاد بیشتر دیده شود.
علی نیکزاد متولد سال 1344 در اردبیل است. در رزومه کاری وی مواردی همچون عضو هیات امنای دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی استان اردبیل، مدیر کل دفتر فنی استانداری اردبیل از 1373 تا 1378، سرپرست معاونت عمرانی استانداری اردبیل از 1376 تا 1378، رئیس سازمان مسکن و شهرسازی استان اردبیل از 1378 تا 1383، استاندار اردبیل از 1384 تا 1387 و رئیس شورای عالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور از 1387 تا شهریور 1388 دیده می‌شود. شاید بتوان نکته حساس زندگی وی را حضور در استانداری اردبیل در زمان استانداری محمود احمدی‌نژاد در این نهاد دانست و همچون بسیاری از یاران محمود احمدی‌نژاد، استانداری اردبیل نقطه پرش وی بوده است. پس از چهار سال وزارت سعیدی‌کیا و با روی کار آمدن دولت دوم محمود احمدی‌نژاد، علی نیکزاد به عنوان وزیر مسکن معرفی شد تا شاید پروژه مسکن مهر که آن روزها به تازگی در حال کسب محبوبیت بود را به نحو احسن اجرایی کند و آینده خود را با همین پروژه مسکن مهر که انتقادات زیادی هم به آن وارد بود، بسازد. حضور مرتب وی در افتتاحیه‌های مسکن مهر و پیگیری برای واگذاری آنها طبق اخبار واصله تا اندازه زیادی میان مردم شهرستان‌ها برای نیکزاد محبوبیت ایجاد کرده است محبوبیتی که کاملا حساب شده و با برنامه‌ریزی قبلی می‌رود که از علی نیکزاد احمدی‌نژاد دیگری با تکیه به آرای شهرستان‌ها بسازد! غلامحسین الهام نیز از جمله چهره‌هایی است که به عنوان کاندیدای دولتی‌ها پس از مشایی و نیکزاد، قابل طرح است. وی متولد 1338 در دزفول است. اوقبلا به عنوان ابوالمشاغل دولت شناخته می‌شد.الهام دارای مدرک کارشناسی حقوق قضایی از دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد و دکترای حقوق جزا و جرم‌شناسی از دانشگاه تربیت مدرس است. الهام در مرداد 1389 توسط محمود احمدی نژاد به عنوان مشاور حقوقی رییس جمهور منصوب شد. وی در 10 آبانماه سال 91 مجدداً بعنوان سخنگوی دولت انتخاب گردید.
از الهام به عنوان آخرین شانس دولت برای کاندیداتوری یاد می‌شود. چهره ای که می‌تواند تا حدودی اقبال جبهه پایداری را نیز به دست آورد.
جبهه پیروان خط امام و رهبری
جبهه پیروان خط امام و رهبری بخشی از اصولگرایان سنتی به حساب می‌آیند. موتلفه اسلامی، جامعه اسلامی مهندسین، جامعه اسلامی کارمندان، جامعه اسلامی اصناف و بازار و جمعیت زینب، مهمترین احزاب این جبهه به حساب می‌آیند. این جبهه فعالیت سنتی تری را به پیش می‌برد و گوش به فرمانی از ریش سفیدهای اصولگرا نظیر مهدوی کنی و عسگراولادی، همواره در دستور کارشان قرار دارد. منوچهر متکی، محمدرضا باهنر و یحیی آل اسحاق، کاندیداهای معرفی شده برای این جبهه هستند. متکی خود با انتشار نامه، کاندیداتوری اش را اعلام کرد. باهنر هم با پشتوانه جامعه اسلامی مهندسین، وارد میدان شده است. یحیی آل اسحاق هم با بیانیه موتلفه به عنوان کاندیدا معرفی شد. اگرچه این جبهه رسما نیز این سه نفر را به عنوان کاندیدا معرفی کرده است. قابل پیش بینی است که آن جبهه در نهایت با متکی وارد مذاکرات سیاسی با دیگر گروه‌ها شود.
منتقدان اصولگرا
محسن رضایی، مصطفی پور محمدی و علی فلاحیان از جمله چهره‌های منتقد دولت هستند که وارد میدان شده اند. البته رضایی و فلاحیان موضوع کاندیداتوری‌شان را رسما اعلام کرده اند اما پورمحمدی همچنان دوپهلو فعالیت می‌کند.
البته این سه نفر ائتلافی با هم ندارند و تنها در تقسیم بندی‌های سیاسی جزو اصولگرایانی هستند که خیلی از پشتوانه سازماندهی شده اصولگرایان بهره ای نمی‌برند و ویژگی مشترکشان، منتقد دولت بودن است.
میانه روها
حسن روحانی، محمد شریعتمداری و محمد سعیدی کیا را می‌توان جزو کاندیداهایی دانست که می‌کوشند خود را میانه رو معرفی کنند. این مثلث هم مثل مثلث منتقدان اصولگرا، به این معنا نیست که با هم وحدت دارند و یا در آینده می‌خواهند به هم نزدیک شوند، فقط تلاش برای میانه رو معرفی کردن، ویژگی مشترک آنها به حساب می‌آید. البته در بین این سه نفر، حسن روحانی از موقعیت و جایگاه مطلوب‌تری برخوردار است و چهره‌های سرشناس تری را دور خود جمع کرده است. برخی خبرهای غیر رسمی از ریاست محمد باقر نوبخت بر ستاد روحانی حکایت دارند و همچنین شنیده می‌شود علی یونسی هم در تصمیم گیری‌های ستاد نقش زیادی دارد.
