بیانات در دیدار فرماندهان و جمعى از کارکنان نیروى هوائى ارتش جمهورى اسلامى ایران
بسماللّهالرّحمنالرّحیم
خیلى خوشحالم که بحمداللّه در موعد هر ساله بار دیگر با شما برادران، فرزندان، جوانان عزیز، از نیروى هوایىِ سرافراز ارتش جمهورى اسلامى ایران، ملاقات میکنم. خیلى خوش آمدید همهتان. سرودى هم که اجرا شد، شعرْ خوب، آهنگْ خوب، اجرا خوب، مضامینْ عالى؛ انشاءاللّه که دلهاى ما و شما همواره برخوردار باشد از نفحات رحمت و هدایت الهى که این مهمترین پشتوانه است.
با یک نگاه متعارف و معمولى به نیروى هوایى ارتش جمهورى اسلامى ایران در طول این سالهاى متمادى، انسان حقایق مهمى را درک میکند. یک روزى بود که شما حتى یک قطعهى هواپیماهایى را که در اختیار داشتید، نمیتوانستید و اجازه نداشتید تعمیر کنید و روى آن کار کنید. امروز شما هواپیماى آموزشى میسازید؛ جنگنده میسازید؛ شبیهساز میسازید؛ کارهاى مهمِ رادارى انجام میدهید؛ قطعههاى پیچیده را تولید میکنید. جریان عظیم استعداد و عشق و ابتکار و حرکتِ در جهتِ خودباورى و خودکفایى در نیروى هوایى، در کل ارتش، در دست نیروىهاى مسلح و در سراسر کشور، یک جریانى است که امروز حتى مخالفین جمهورى اسلامى، دشمنان جمهورى اسلامى هم نمیتوانند منکر آن بشوند.
نظام سلطه که به کمک زر و زور و به کمک سلاح و تهاجم نظامى تلاش کرده بود اختیار ملتها را و کشورها را در سراسر دنیا در دست بگیرد و بباوراند که ملتها بدون تکیهى به ابرقدرتها و صاحبان زر و زور - که پشت سرشان هم کمپانىهاى صهیونیستى و غیرصهیونیستى صف کشیده بودند - نمیتوانند راهى به عظمت و شخصیت و هویت و استقلال پیدا کنند، شما این را در هم شکستید. امروز شما ملاحظه کنید؛ ملت ایران را مقایسه کنید با ملتهایى که سى سال در سیطرهى قدرت آمریکا بودند؛ ببینید شما کجایید، آنها کجایند. ملت ایران سى سال حرف مستقل خود را گفت؛ سخن حق خود را تکرار کرد؛ به سلطهگران «نه» گفت و اینجاست. دولتهایى، ملتهایى هستند و بودند که در این سى سال در سیطرهى آمریکا بودند - دولتهاى سرسپردهى آمریکا که ملتهاشان را زیرپاى سلطهگران انداخته بودند - آنها هم هستند؛ ببینید آنها کجایند، شما کجایید.
ملت ایران با حرکت خود، با استقلال خود، با خودباورى خود، با توکل به خدا، اثبات کرد که میتوان و میباید در مقابل سلطهى بیگانگان و سلطهجویان ایستاد و میتوان ایستاد. این را ملت ایران اثبات کرده است. سى سال پیش ملت ایران در قافلهى علم و تمدن و پیشرفت و فناورى و نفوذ سیاسى کجا بود؟ امروز کجاست؟ به برکت ایستادگى، به برکت توکل به خدا، به برکت به میدان آوردنِ همهى استعدادهاى خود؛ این یک تجربه است؛ هم براى خود ملت ایران و نسلهاى آینده تجربه است، هم براى ملتهاى دیگر تجربه است و نیروى هوایى جمهورى اسلامى یکى از نمونههاست در این ایستادگى و حرکتى که متکى به خودباورى بود. این را باید ادامه بدهیم، ما ملت ایران باید این را ادامه بدهیم. این راه، راه پربرکتى است.
دشمنان ملت ایران در این سى و چند سال هر چه در توان داشتند، علیه این ملت به کار گرفتند؛ چیزى در چنته ندارند که علیه ملت ایران به کار نگرفته باشند؛ تحریکات کردند، جنگ راه انداختند، از دشمن جمهورى اسلامى با همهى توان حمایت کردند، معارضهى سخت کردند، معارضهى نرم کردند؛ هر چه در توان داشتند، با این ملت مبارزه کردند؛ اما ملت ایستاد، ایستادگى کرد؛ نه فقط نتوانستند او را به زانو در بیاورند و بشکنند، نتوانستند جلوى پیشرفت او را بگیرند - این ملت پیشرفت کرده است - از هر کارى که در اختیارشان بود و میتوانستند، استفاده کردند؛ توطئه کردند، کودتا راه انداختند، تحریک نظامى کردند، حمله به هواپیما کردند، تحریمهاى سخت و شدید کردند؛ روزبهروز تحریمها را زیاد کردند، به امید اینکه بتوانند ملت را از صحنه خارج کنند؛ بتوانند ملت را ناامید کنند؛ بتوانند ملت را نسبت به اسلام و جمهورى اسلامى بدبین کنند؛ اما ناکام ماندند. این کارنامهى جمهورى اسلامى است.
این روزها، روزهاى دههى فجر، فرصت خوبى است که فرزانگان ما، آگاهان ما، جوانان ما، آحاد ملت ما به ارزیابىِ کارى که در این سى و چند سال کردهاند، بپردازند؛ ببینند پیشرفتهاى خودشان را؛ ببینند تلاش موفق خودشان را؛ ببینند کمکهاى الهى را؛ ببینند ضعفِ مکرِ دشمنان را؛ که «و مکروا و مکر اللّه و اللّه خیر الماکرین».(1) این شد یک دستور العملِ کلى براى ما که ببینیم راه آیندهمان را چگونه باید انتخاب کنیم. شما در نیروى هوایى با همین نگاه، با همین جهتگیرى حرکت کنید؛ پیش بروید. بخشهاى مختلف کشور، آحاد ملت، مسئولان کشور با این نگاه حرکت بکنند.
البته دشمن اذیت میکند، آزار میکند، اما جز اذیت و آزار کارى از او برنمىآید. عرض کردم چند روزِ قبل از این، خداى متعال مىفرماید: «لن یضرّوکم الّا اذى»؛(2) کار آنها این است که به شما آزار برسانند، اما نمیتوانند جلوى شما را سد کنند، نمیتوانند راه شما را ببندند. این همه آمریکایىها در طول این سىسال علیه ملت ایران رجزخوانى کردند، هرچه در توان داشتند گفتند، کردند، تبلیغ کردند، امپراطورى خبیث رسانهاى را علیه ملت ایران به کار گرفتند؛ نتیجه این شده است: امروز ملت ایران به فضل الهى از همیشه شادابتر، عازمتر، جازمتر، فعالتر، شکوفایى بیشتر در عرصههاى مختلف را دارد مشاهده میکند؛ سعى آنها این بوده است که ملت را از نظام جمهورى اسلامى، از انقلاب جدا کنند.
هر سال در 22 بهمن، ملت ایران با حضور خودشان در این عرصهى نمایش عمومى ملى و انقلابى، دشمن را ناکام کردند؛ سعىشان این است که ملت را جدا کنند. وزیر خارجهى بى تجربهى قبلى آمریکا صریحا گفت که ما این تحریمها را براى این میگذاریم که مردم ایران را در مقابل نظام جمهورى اسلامى قرار بدهیم؛ ملت ایران جواب آنها را در حرکات خود، در راهپیمایىهاى خود دادهاند و خواهید دید در روز 22 بهمن، ملت ایران با حرکت کوبندهى خود، یکبار دیگر دشمن را ناکام خواهد کرد...(3) حُسن کار این است که ملت بصیر است، بیدار است، معناى کار دشمن را میفهمد، حرکات دشمن را جهتیابى میکند؛ میفهمد چرا دشمن این سیاست را اتخاذ کرده است، نقطهى مقابل او حرکت میکند، بر داشتههاى خود پافشارى میکند، حضور خود را در این عرصهى عظیم عزت ملى نشان میدهد، خودش را نشان میدهد، حضور خودش را اثبات میکند؛ این حُسن قضیه است. بصیرت عمومى مردم در مقابل تبلیغاتى که دشمنان میکنند - بیشتر از همه آمریکایىها و صهیونیستها - راه را اشتباه نمیکنند، دچار آن اشتباهى و خطایى که دشمن در پى آن است که ملت ایران دچار آن بشود، دچار نمیشوند؛ این حُسن قضایاى عظیم ملى و کلان ما است.
حالا اخیرا آمریکایىها باز مسئلهى مذاکره را پیش کشیدند، تکرار میکنند که آمریکا آماده است با ایران مذاکره مستقیم بکند؛ این تازگى ندارد. مسئلهى مذاکره را آمریکایىها در هر مقطعى تکرار کردهاند. حالا امروز نوبهمیدانآمدهها مجدداً تکرار میکنند که مذاکره کنید و میگویند توپ در زمین ایران است، توپ در زمین شماست، شما هستید که باید پاسخگو باشید، شما هستید که باید
بگویید مذاکرهى همراه با فشار و تهدید، چه معنایى دارد؟ مذاکره براى اثبات حُسن نیت است.
شما ده تا کار انجام میدهید که حاکى از سوء نیت است، آنوقت به زبان میگویید مذاکره؟! توقع دارید ملت ایران قبول کنند که شما حُسن نیت دارید؟! ما البته درک میکنیم چرا آمریکایىها این روزها باز مجدداً مسئله مذاکره را هى تکرار میکنند، هى میگویند پشت سر هم به زبانهاى گوناگون؛ ما میفهمیم علت چیست. به قول خود آمریکایىها، سیاست خاورمیانهاى آنها دچار شکست شده. آمریکا در سیاستهاى خود در این منطقه، دچار شکست است. احتیاج دارند به اینکه یک برگ برندهاى را به قول خودهاشان رو کنند؛ این برگ برنده از نظر آنها عبارت است از اینکه: نظام جمهورى اسلامىِ انقلابىِ مردمى را، بکشانند پاى میز مذاکره؛ به این احتیاج دارند. میخواهند به دنیا اعلام کنند که ما حُسن نیت داریم.
نه، ما حُسن نیتى مشاهده نمیکنیم. من چهار سال قبل - در اول این دولت کنونى امریکا - که باز همین حرفها را میزدند، اعلام کردم، گفتم که ما پیشداورى نمیکنیم، قضاوت زودهنگام نمیکنیم؛ ما نگاه میکنیم ببینیم عمل اینها چگونه است، آنوقت قضاوت خواهیم کرد. حالا بعد از چهار سال، قضاوت ملت ایران چه باشد؟ از فتنهى داخلى حمایت کردند، به فتنهگران کمک کردند، در سطح منطقه با ادعاى مبارزه با تروریسم به کشورى مثل افغانستان لشگرکشى کردند، این همه انسان را پامال کردند، نابود کردند؛ با همان تروریسمها امروز دارند در سوریه همکارى میکنند، پشتیبانى میکنند؛ همان تروریسمها را در هرجایى که توانستند در ایران به کار بگیرند، به کار گرفتند، عوامل آنها، همپیمانهاى آنها، جاسوسان رژیم صهیونیستى، دانشمندان را در جمهورى اسلامى ترور کردند صریح، اینها حاضر نشدند حتى محکوم کنند، حمایت هم کردند؛ این عملکرد آنهاست؛ علیه ملت ایران تحریمهایى را که خودشان میخواستند این تحریمها فلج کننده باشد، به کار گرفتند و این را تصریح کردند و گفتند فلج کننده.
چه کسى را میخواستید فلج کنید؟ ملت ایران را میخواستید فلج کنید؟ شما حُسن نیت دارید؟ مذاکره از روى حُسن نیت، با شرایط برابر، میان دو طرفى که نمیخواهند به یکدیگر کلک بزنند، معنا پیدا میکند. مذاکره به صورت یک تاکتیک، مذاکره براى مذاکره، مذاکره براى فروختن ژست ابرقدرتى بیشتر به دنیا، این مذاکره یک حرکت حیلهگرانه است؛ این حرکت واقعى نیست. من دیپلمات نیستم، من انقلابىام، حرف را صریح و صادقانه میگویم. دیپلمات یک کلمهاى را میگوید، معناى دیگرى را اراده میکند. ما صریح و صادقانه حرف خودمان را میزنیم؛ ما قاطع و جازم حرف خودمان را میزنیم. مذاکره آن وقتى معنا پیدا میکند که طرف، حُسن نیت خود را نشان بدهد؛ وقتى طرف، حُسن نیت نشان نمیدهد، خودتان میگویید فشار و مذاکره؛ این دوتا با هم سازگار نیست. شما میخواهید اسلحه را مقابل ملت ایران بگیرید، بگویید: یا مذاکره کن یا شلیک میکنم. براى اینکه ملت ایران را بترسانید، بدانید ملت ایران در مقابل این چیزها مرعوب نخواهد شد...(4)
یک عدهاى هم از روى ساده لوحى بعضاً، بعضى هم از روى غرض - نمیشود انسان قضاوت قطعى نسبت به اشخاص بکند، اما کار آدم ساده لوح، با کار آدم مغرض، در ماهیت خود تفاوتى پیدا نمیکند - خوشحال میشوند که بله، بیایید؛ نه، این جور نیست اینها، مذاکره مشکلى را حل نمیکند؛ مذاکرهى با آمریکا مشکلى را حل نمیکند؛ کجا اینها به وعدههاى خودشان عمل کردند. شصت ساله که از 28 مرداد 32 تا امروز در هر موردى که با آمریکایىها مسئولین این کشور اعتماد کردند، ضربه خوردند. یک روزى مصدق به آمریکایىها اعتماد کرد، به آنها تکیه کرد، آنها را دوست خود فرض کرد، ماجراى 28 مرداد پیش آمد که محل کودتا در اختیار آمریکایىها قرار گرفت و عامل کودتا با چمدان پُر پول آمد تهران و پول قسمت کرد بین اراذل و اوباش که کودتا را راه بیندازد؛ آمریکایى بود.
تدبیر کار را خودشان هم اعتراف کردند، اقرار کردند. بعد هم حکومت ظالمانهى پهلوى را سالهاى متمادى بر این کشور مسلط کردند، ساواک تشکیل دادند، مبارزان را به زنجیر کشیدند، شکنجه کردند؛ این مال آن دوره است. بعداز انقلاب هم در برههاى مسئولین کشور روى خوشبینىهاى خود به اینها اعتماد کردند، از آن طرف، سیاست دولت آمریکا، ایران را در محور شرارت قرار داد. مظهر شرارت شمایید؛ شما هستید که در دنیا دارید شرارت میکنید، جنگ راه مىاندازید، ملتها را میچاپید، از رژیم صهیونیستى حمایت میکنید، ملتهاى بپا خواسته را در این ماجراى بیدارى اسلامى تا هر جا که بتوانید دچار سرکوب میکنید و به استضعاف میکشید و بین آنها اختلاف میاندازید؛ شرارت متعلق به شماست؛ شأن شماست. ملت ایران را متهم کردند به شرارت؛ اهانت بزرگ. هر جا به اینها اعتماد شد، اینها این جورى حرکت کردند. باید حُسن نیت نشان بدهند. عنوان مذاکره، پیشنهاد مذاکره با فشار سازگار نیست؛ راه فشار با راه مذاکره دوتاست؛ امکان ندارد که ملت ایران قبول بکند که زیر چکمهى فشار، زیر تهدید بیاید با طرف تهدید کننده و فشار آورنده مذاکره کند. مذاکره کنیم که چى؟ که چه بشود؟
امروز ملت ایران بیدار است. آمریکا - چهرهى آمریکا - نه فقط در ایران، در منطقه شناخته شده است؛ ملتها به آمریکا سوء ظن دارند و این سوء ظن قرائن متعددى براى آنها دارد؛ ملت ایران هم دست آمریکا را خوانده است، میفهمد که مقصود آنها چیست؛ ملت بیدار است. امروز اگر کسانى بخواهند سلطهى آمریکا را مجدداً در این کشور بر قرار کنند، بخواهند از منافع ملى، از پیشرفت علمى، از حرکت مستقل صرفنظر کنند براى خاطر رضایت آمریکا، ملت گریبان اینها را خواهد گرفت؛ بنده هم اگر بخواهم بر خلاف این حرکت عمومى و خواست عمومى حرکت کنم، ملت اعتراض خواهد کرد؛ معلوم است. همهى مسئولین موظفند منافع ملى را رعایت کنند؛ استقلال ملى را رعایت کنند؛ آبروى ملت ایران را حفظ کنند.
ما با کشورهایى که حرکت توطئهآمیز علیه ایران نداشتند و ندارند، مذاکره کردیم، قرار داد بستیم، ارتباط برقرار کردیم؛ ملت ایران اهل مسالمت است؛ ملت ایران اهل حلم است؛ وحدت ملت ایران در خدمت منافع عمومى بشریت است؛ امروز آنچه که ملت ایران انجام میدهد براى منافع ملى، براى منافع امت اسلامى و براى منافع بشریت است. و بدون تردید کمک الهى پشت سر ملت ایران است.
مردم ایران با این بصیرت، با این عزم راسخ، با این ایستادگىاى که در این راه روشن خود نشان دادند و انشاءاللّه همیشه این را دنبال خواهند کرد، خواهد توانست نه فقط ملت ایران را، انشاءاللّه امت اسلامى را به اوج قلهى افتخار برسانند. راهش این است که این بصیرت را حفظ کنیم؛ راهش این است که اتحاد خودمان را حفظ کنیم؛ راهش این است که مسئولین کشور مصالح کشور را حفظ کنند. این بداخلاقىهایى که دیده مىشود در برخى از عرصهها و صحنهها از بعضى از مسئولین کشور - که من حالا در آینده خواهم پرداخت به این بداخلاقىها انشاءاللّه؛ با مردم حرف خواهم زد - این بداخلاقىها را بگذارند کنار. ملت یک دل است، مصمم است، فعال است. اگر اختلاف نظرى هم در مسائل گوناگون در میان ملت وجود داشته باشد، در مقابل دشمن، در مقابل استکبار، در مقابل کسانى که کمر به ریشهکنى این ملت و این نظام بستهاند، همهى مسئولین و آحاد ملت با هم همدستند؛ هیچ اختلافى در این جهت بین آحاد ملت وجود ندارد.
و انشاءاللّه روز 22 بهمن، مردم باز هم نشان خواهند داد به فضل پروردگار، به توفیق الهى، که براى حفظ پایههاى این انقلاب، همهى ملت در صحنه هستند و آماده هستند و همدل و همزبان و همجهتند و بىشک توفیق الهى هم شامل حال آنها خواهد بود.
والسّلام علیکم و رحمةاللّه و برکاته