هزینه تراشی برای انقلاب
حسین نراقی
رهبری معظم انقلاب به عنوان ناظر و دیده بان بر اوضاع و شرایط کشور، بر قوای سه گانه نظارت داشته و بر این اساس و به جهت رعایت مصالح کشور، رویه ایشان نوعاً بر عدم ورود مستقیم در امور قوای سه گانه بوده مگر اینکه مصلحت حیاتی و بسیار مهمی تفویت گردد که در این حالت امام امت ناچار به ورود و ارائه نظر میگردد.
اما علاوه بر این احکام حکومتی، در برخی مواضع مهم ( و نه بسیار مهم) توصیهها و نصایحی از سوی معظم له خطاب به قوای سهگانه و مسئولان صادر میگردد که از این توصیهها به حکم ارشادی تعبیر میگردد. با ورود دولت نهم، منتخب ملت در همان ابتدا اعلام داشت:
آمدهایم که سپر بلای رهبری باشیم و تیرها به جای رهبری به ما بخورد. اقدامات عدالتطلبانه و استکبارستیزانه منتخب ملت و هماهنگی وی با مقتدا و رهبر خویش آنچنان بدیهی بود که ثابت کرد جلوتر از ولی بودن تنها آنجا رواست که بتوانی تیرها را به جان بخری تا نماز عشق برپا شود.
در حالی که رهبری انقلاب در 10 آبان ماه اختلاف افکنی بین مسئولان را خیانت دانسته و از روسای قوای سه گانه و مسئولان حفظ آرامش کشور را طلب کرده بودند، برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی در اقدامی عجیب در 14 آبان طرح سؤال از رئیس جمهور را به فاصله 4 روز پس از بیانات رهبری و با وجود تردید در حد نصاب امضاهای آن، عجولانه اعلام وصول کرد! اگرچه 17 تن از نمایندگان بصیر و ولایتمدار در اعتراض به این طرح از صحن مجلس خارج شدند و حتی یکی از آنان، این اقدام مجلس را مغایر با سخنان 4 روز پیش رهبری دانست و لیکن هیأت رئیسه مجلس اعلام داشت: در این مورد از سوی رهبری حکمی نرسیده است!
انتظار ورود رهبری در بدیهیترین مسائل و هزینه تراشی برای ایشان همان اندازه عجیب بود که چشم بستن بر نصایح صریح و از نظر شرعی واجب الاطاعه 4 روز پیش معظمله امام خامنهای که بشدت از علنی شدن اختلافات مسئولان و رؤسای قوا (به جهت حفظ آرامش مردم ) پرهیز دارند، پس از این، در اول آذرماه سال جاری اقدام مجلس در طرح سوال از رئیس جمهور را تا اینجای کار،درست و نشانه استقلال مجلس و آمادگی مسئولان برای جوابگویی را نیز قرینهای بر شجاعت و صداقت دولت دانستند و تأکید کردند:
«ادامه این طرح خواست دشمن است» و بدین جهت از نمایندگان ملت خواستند که این طرح را ادامه ندهند. اما اقدام عجیب برخی رسانهها در القای این نکته که مجلس با حکم حکومتی رهبری از طرح سؤال از رئیس جمهور منصرف گردیده و تبدیل حکم «ارشادی» معظم له بهحکم «حکومتی» و همنوایی با رسانههای بیگانه که میکوشند تا این نصایح ارشادی رهبری را حکومتی و سپس قرینهای بر وجود فضای بسته سیاسی در جمهوری اسلامی معرفی نمایند، بیتردید جفایی بزرگ در حق رهبری معظم انقلاب و جایگاه ولایت فقیه خواهد بود و در کارنامه آنان ثبت خواهد شد. برای نمونه بخش خبری 30/20 همان شب در مصاحبهای با علی مطهری، این نصایح رهبری را حکومتی خواند!
صداوسیما اما پیش از آن نیز با برقراری مناظره در مورد طرح سؤال از دو نماینده مجلس! (که از قضا و سر تصادف یکی از آنان جناب آقای علی مطهری بود!) و بدون حضور نماینده دولت! و برگزاری نظرسنجی پیامکی (آن هم بدون اشاره به نصایح 10 آبان ماه امام خامنهای) کوشیده بود تا طرح سؤال از رئیس جمهور را خواست قاطبه مردم معرفی نماید! روزنامههای پنجشنبه دوم آذر ماه نیز غالباً کوشیدند تا این ارشادهای رهبری را حکم حکومتی بدانند! در این بین اقدام بموقع رهبری به این منتج میگردد که برخی از آنان به جهت انتقام از مردم و در اقدامی تأملبرانگیز، میکوشند تا این حکم را حکومتی خوانده و در نتیجه همگام با رسانههای مغرض صهیونیستی، به القای فضای بسته سیاسی در کشور بپردازند! اما پرسش اساسی اینجاست که چرا رهبری معظم انقلاب علیرغم رویه معمول مبنی بر عدم ورود مستقیم در امور قوای سه گانه، اقدام به ورود در این مسئله ( ولو با حکم ارشادی) نمودند.
پاسخ به این سؤال را باید در برخی اظهارات نمایندگان مجلس یافت:
اول: کریمی قدوسی نماینده مردم مشهد در مجلس میگوید: هاشمی رفسنجانی به قدرت علیخانی گفته است:
«اگر یک روز هم از عمر دولت احمدینژاد باقی مانده باشد، باید حتماً زمین بخورد» کریمی قدوسی میافزاید: «در مجلس هم برخی بدشان نمیآید همین استراتژی را پیاده کنند! وقتی در مجلس پرسیده میشود که راهحل بعضی مشکلات چیست؟ آنها میگویند که دولت باید برود! این نگاه وجود دارد!»
دوم: علی مطهری تأکید کرد درصورتی که پاسخهای رئیس جمهور به طرح سؤال از وی نشاندهنده اصرار بر تخلف باشد استیضاح او در مجلس بررسی خواهد شد!
سوم: زهره طبیب زاده: طرح سؤال از رئیسجمهور بازی سیاسی هاشمی رفسنجانی است.
آیا ورود رهبر معظم انقلاب به قضیهای که میتوانست یکی از چالشهای تاریخ انقلاب اسلامی را رقم بزند و حل مسالمتآمیز و با تدبیر آن از سوی معظم له را میتوان با القائات برخی حاسدان سیاسی و همنوا با رسانههای مغرض دشمن عملی برخلاف مصالح ملت و نظام دانست؟!